Trwa tydzień Przeciwdziałania Przemocy Rówieśniczej oraz Budowania Relacji – policjantki rozmawiały z przedszkolakami
W Przedszkolu Samorządowym w Chęcinach odbyło się spotkanie w ramach Tygodnia Przeciwdziałania Przemocy oraz Budowania Relacji. Policjantki z Wydziału Prewencji Komendy Miejskiej Policji w Kielcach spotkały się z uczęszczającymi tam dziećmi, by porozmawiać z nimi na temat tego, jak budować poprawne relacje rówieśnicze.
W poniedziałek funkcjonariuszki z Wydziału Prewencji Komendy Miejskiej Policji w Kielcach odwiedziły Przedszkole Samorządowe w Chęcinach w ramach Tygodnia Budowania Relacji. Policjantki przypomniały, że przedszkole to nie tylko miejsce nauki i zabawy, ale tez miejsce, gdzie codziennie uczymy się bycia razem – w grupie, w przyjaźni oraz wzajemnym szacunku. Każde dziecko ma prawo czuć się bezpieczne, ważne i zauważone. Funkcjonariuszki doradzały jak słuchać innych, mówić o tym, co czujemy, pomagać sobie nawzajem i rozwiązywać trudne sytuacje w spokojny sposób. Zapewniły przedszkolaki, że ich uczucia, pomysły i emocje są bardzo istotne oraz że warto o nich mówić i uważnie słuchać innych.
Mundurowe rozmawiały również z dziećmi na temat agresji fizycznej i przemocy społecznej. Ponieważ zachowanie takie zwykle kojarzy się ze starszymi dziećmi, nie zawsze jest ono zauważane w środowisku małych dzieci. Agresywne zachowanie dzieciaków w przedszkolu jest raczej uważane za niewinne wybryki. Pamiętajmy jednak, że znęcanie się, które może spotkać dziecko w grupie przedszkolnej, to nie tylko fizyczna agresja, popychanie czy bicie, ale też ośmieszanie, poniżanie i zastraszanie.
Jeśli wiesz, że Twoje dziecko może doświadczać przemocy rówieśniczej - reaguj.
Poniżej znajdziesz wskazówki i informacje co zrobić, żeby pomóc swojemu dziecku.
Co musisz zrobić:
- Porozmawiaj ze swoim dzieckiem — zachowaj spokój, unikaj krytyki i oceniania, okaż wsparcie i zrozumienie.
- Zadbaj o przyjazne, bezpieczne otoczenie rozmowy.
- Podczas rozmowy poproś o opisanie sytuacji w tym zapytaj o konkretne informacje na temat zdarzenia: kto, kiedy, co się stało, jak często.
- Zanotuj istotne szczegóły zdarzenia (datę, miejsce, osoby, które brały czynny i bierny udział, nazwij formę przemocy np. fizyczna, psychiczna, cyberprzemoc).
- Zastosuj parafrazę w celu upewnienia się, że dobrze zrozumiałeś opisane przez dziecko okoliczności zdarzenia, np. „Czy dobrze rozumiem, że…”. Używaj wyrażeń: „rozumiem, że jest Ci ciężko”, „dziękuję, że dzielisz się tym ze mną”
Tego nie rób:
- Nie bagatelizuj problemu. Zwróć uwagę, że sytuacja, która w Twojej opinii wygląda na mało istotną, dla Twojego dziecka może stanowić największy problem.
- Nie sugeruj dziecku konfrontacji ze sprawcą/sprawcami.
Unikaj wyrażeń.: „to tylko kłótnia”, „nie przejmuj się”, „to nie jest ważny problem”, „jak ja byłem/byłam młoda/młody to…”
Gdy już pierwszą rozmowę masz za sobą, następnym krokiem, który musisz podjąć to skontaktowanie się ze szkołą i przedstawienie sytuacji:
- wychowawcy klasy
- pedagogowi/psychologowi szkolnemu
- dyrektorowi szkoły (jeśli sytuacja jest poważna lub występuje brak reakcji ze strony kadry pedagogicznej)
Brak reakcji szkoły / eskalacja przemocy
Gdzie należy się zgłosić:
- Kuratorium oświaty - w przypadku, gdy szkoła nie podejmuje skutecznych kroków, nawet na Twoją interwencję, aby zapobiec przemocy, należy skierować pismo do właściwego miejscowo kuratora oświaty, ze skargą lub wnioskiem o zbadanie sprawy i podjęcie stosownych działań w ramach sprawowanego nadzoru pedagogicznego,
- Rzecznik Praw Dziecka - podejmuje działania w związku z naruszeniem praw dziecka lub dobra dziecka. Zajmuje się przypadkami indywidualnymi, jeżeli wcześniej nie zostały rozwiązane we właściwy sposób, mimo że wykorzystano dostępne możliwości prawne. Dzieci i młodzież mogą również skorzystać z czatu na stronie Rzecznika Praw Dziecka: Link: czat.brpd.gov.pl
- Ośrodek pomocy społecznej, Policja/prokuratura/sąd rodzinny – jeśli przemoc ma charakter przestępstwa (np. pobicie, groźby, znęcanie się fizyczne i/lub psychiczne, upowszechnianie informacji na temat dziecka w Internecie bez jego zgody).
Poniżej telefony zaufania:
Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka |
800 12 12 12 |
Telefon Zaufania Dzieci i Młodzieży |
116 111 |
Telefon Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę lub Linii Pomocy Pokrzywdzonym |
800 100 100 lub 222 309 900 |
Centrum Wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym |
800 70 2222 |
Telefon wsparcia emocjonalnego dla dorosłych |
116 123 |
Numer alarmowy w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia |
112 |
DODATKOWE WSKAZÓWKI DLA RODZICA:
Zapamiętaj, aby działać w interesie zdrowia fizycznego i psychicznego w tym bezpieczeństwa dziecka.
Wspieraj dziecko w budowaniu asertywności, aby rozwijać jego umiejętności społeczne.
Nie obciążaj dziecka odpowiedzialnością za to, że jest ofiarą sprawcy, osobą doznającą przemocy.
Opracowała: E.K.
Źródło KMP w Kielcach